-
1 aedifico
aedĭfĭco, āre, āvi, ātum [aedes + facio] - tr. - [st2]1 [-] bâtir, construire, édifier. [st2]2 [-] au fig. créer, fonder. [st2]3 [-] Tert. Hier. édifier (les fidèles). - vacuas areas aedificare, Suet.: couvrir de construction des terrains vagues. - aedificare tribus locis, Cic.: bâtir en trois endroits. - aedificandi descriptio, Cic.: plan de construction. - ne accuratius ad frigora atque aestus vitandos aedificent, Caes. BG. 6, 22, 3: pour empêcher qu’ils ne mettent trop de soin à bâtir en vue d’éviter le froid et le chaud. - carcerem aedificare, Cic. Verr. 5, 22: construire une prison. - locum aedificare, Cic. Att. 4, 19, 2: bâtir sur un emplacement. - aedificanda loca, Liv. 1, 35, 10: emplacements destinés à recevoir des constructions. - caput aedificare, Juv. 6, 502: bâtir sur la tête un édifice de cheveux. - rem publicam aedificare, Cic. Fam. 9, 2, 5: fonder l'Etat. - aedificare mundum, Cic. Nat. 1, 19: créer le monde.* * *aedĭfĭco, āre, āvi, ātum [aedes + facio] - tr. - [st2]1 [-] bâtir, construire, édifier. [st2]2 [-] au fig. créer, fonder. [st2]3 [-] Tert. Hier. édifier (les fidèles). - vacuas areas aedificare, Suet.: couvrir de construction des terrains vagues. - aedificare tribus locis, Cic.: bâtir en trois endroits. - aedificandi descriptio, Cic.: plan de construction. - ne accuratius ad frigora atque aestus vitandos aedificent, Caes. BG. 6, 22, 3: pour empêcher qu’ils ne mettent trop de soin à bâtir en vue d’éviter le froid et le chaud. - carcerem aedificare, Cic. Verr. 5, 22: construire une prison. - locum aedificare, Cic. Att. 4, 19, 2: bâtir sur un emplacement. - aedificanda loca, Liv. 1, 35, 10: emplacements destinés à recevoir des constructions. - caput aedificare, Juv. 6, 502: bâtir sur la tête un édifice de cheveux. - rem publicam aedificare, Cic. Fam. 9, 2, 5: fonder l'Etat. - aedificare mundum, Cic. Nat. 1, 19: créer le monde.* * *AEdifico, aedificas, pen. corr. aedificare, ex AEdes, et facio compositum. Faire une maison, ou autre edifice, Bastir, Edifier, Maisonner.\AEdificare classem aut nauem, abusiue dictum. Cic. Faire un basteau ou navire.\Hortos. Cic. Bastir maison de plaisance, où il y a jardinages.\Rempublicam. Cic. Fonder et garnir de bonnes loix et ordonnances.\Specus aedificant vrsi. Plin. Cavernes, ou Tanieres.\Tribus locis aedifico. Cic. Je basti en trois lieux. -
2 aedifico
aedi-fico, āvī, ātum, āre [ aedes + facio ]1) возводить постройку, строить (casas H; regiam cedro QC); сооружать ( navem C); воздвигать (columnas C; monumentum alicujus Pt); созидать, творить ( mundum C); основывать, создавать ( rem publicam C)ae. hortos C — разбивать садыae. urbem C — заложить городtot compagibus altum ae. caput J ирон. — возводить столь многоярусную постройку на голове (о римск. модницах)2) застраивать ( vacuas areas Su) -
3 aedifico
aedifico, āvī, ātum, āre (aedes u. facio), bauen, a) absol. = ein Gebäude od. (mehrere) Gebäude aufführen, -errichten (Ggstz. diruere, einreißen), emam, aedificabo, credam, exigam, Sen.: aed. semper, Mart.: latericio, caementicio saxo quadrato, Vitr.: aed. tribus locis, Cic.: aed. cupide, Cato fr.: aed. eleganter, Col.: in alieno, Sen.: in alieno solo suā materiā, ICt.: in suo solo ex aliena materia, ICt.: aedificandi descriptio, Cic.: aedificandi consilium abicere, Cic.: civitas aedificando occupata, Liv. – Partiz. subst., aedificantēs, ium, m., die Bauer, Erbauer, Eccl. – b) m. Acc.: α) = etw. bauen, erbauen, aufbauen, errichten, anlegen (Ggstz. destruere, diruere), villas atque aedes, Cato fr.: domum, villam, urbem, porticum, hortos, Cic.: casas, Hor.: novum oppidum, Liv.: nova horrea, Liv.: regiam cedro (aus Z.), Curt.: oppidum in agro alieno, Liv.: in insula Lesbo oppidum magnificenter et eleganter, Vitr.: in portis murisque sibimet ipsos tecta militariter, Liv.: insulam in mari, ICt.: piscinas magnā pecuniā, Varr.: navem de sua pecunia, Cic.: diffusiora consaepta pluris (teuerer), Col.: patrem familiae villam rusticam bene aedificatam habere expedit, Cato. – bildl., mundum, Cic.: rem publicam (ut architectus, ut faber), Cic. – allg., quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent, alles Pflügen, Schiffen, Bauen der Menschen hängt von ihrer Tüchtigkeit ab, Sall. Cat. 2, 7. – β) (= coaedificare) einen Ort bebauen = an einem Orte Gebäude errichten, vacuas areas occupare et aedificare, Suet. Vesp. 8, 5 (wenn nicht hier aedif. absol. steht): ut (ager) bene aedificatus et cultus (sit), daß Baulichkeiten und Einrichtungen im guten Stande sind, Plin. 18, 28: tot adhuc compagibus altum aedificat caput, türmt ein Haargebäude auf, Iuven. 6, 502 sq. / arch. Abl. Plur. aedificieis, Corp. inscr. Lat. 1, 200, 72; 1, 204. col. 1, 20 u. 24. col. 23 u. 28.
-
4 aedifico
aedifico, āvī, ātum, āre (aedes u. facio), bauen, a) absol. = ein Gebäude od. (mehrere) Gebäude aufführen, -errichten (Ggstz. diruere, einreißen), emam, aedificabo, credam, exigam, Sen.: aed. semper, Mart.: latericio, caementicio saxo quadrato, Vitr.: aed. tribus locis, Cic.: aed. cupide, Cato fr.: aed. eleganter, Col.: in alieno, Sen.: in alieno solo suā materiā, ICt.: in suo solo ex aliena materia, ICt.: aedificandi descriptio, Cic.: aedificandi consilium abicere, Cic.: civitas aedificando occupata, Liv. – Partiz. subst., aedificantēs, ium, m., die Bauer, Erbauer, Eccl. – b) m. Acc.: α) = etw. bauen, erbauen, aufbauen, errichten, anlegen (Ggstz. destruere, diruere), villas atque aedes, Cato fr.: domum, villam, urbem, porticum, hortos, Cic.: casas, Hor.: novum oppidum, Liv.: nova horrea, Liv.: regiam cedro (aus Z.), Curt.: oppidum in agro alieno, Liv.: in insula Lesbo oppidum magnificenter et eleganter, Vitr.: in portis murisque sibimet ipsos tecta militariter, Liv.: insulam in mari, ICt.: piscinas magnā pecuniā, Varr.: navem de sua pecunia, Cic.: diffusiora consaepta pluris (teuerer), Col.: patrem familiae villam rusticam bene aedificatam habere expedit, Cato. – bildl., mundum, Cic.: rem publicam (ut architectus, ut faber), Cic. – allg., quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent, alles————Pflügen, Schiffen, Bauen der Menschen hängt von ihrer Tüchtigkeit ab, Sall. Cat. 2, 7. – β) (= coaedificare) einen Ort bebauen = an einem Orte Gebäude errichten, vacuas areas occupare et aedificare, Suet. Vesp. 8, 5 (wenn nicht hier aedif. absol. steht): ut (ager) bene aedificatus et cultus (sit), daß Baulichkeiten und Einrichtungen im guten Stande sind, Plin. 18, 28: tot adhuc compagibus altum aedificat caput, türmt ein Haargebäude auf, Iuven. 6, 502 sq. ⇒ arch. Abl. Plur. aedificieis, Corp. inscr. Lat. 1, 200, 72; 1, 204. col. 1, 20 u. 24. col. 23 u. 28.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aedifico
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Немецкий
- Русский
- Французский